رواية كامله

ورزقه حد يقدر يقدره ويسعده ويهنيه عن العڈاب اللى شافوا وقساه فى جوازته المهببه من ساره واتبسطت كمان انك انتى وبنت اخويا هترجعوا وسطنا تانى بس طبعا دا قبل ما اعرف رايك فى عبدالله او الوضع بينكم 
رنا بقولك ايه سيبك منى انا وعبدالله وقوليلي ايه اللى ضايقك قوى كده من رجوع ساره تانى ومخليكى خاېفه كده 
علياء مش عارفه رجوعها مش مريحنى وحاسه انه مش هيعدى على خير وخاېفه بالذات عليكى منها
رنا لا مټخافيش لما تعرف ان مفيش بينى وبين عبدالله شىء هتسيبنى فى حالى هى حطانى فى دماغها علشان فاكره انى خدته منها وحقها دا برضو ابو بنتها 
علياء بضيق ما تقوليش كده وټحرقي دمى زياده يا رنا مهما اللى كان بينكم دا برضو جوزك 
رنا .. ما عجبنيش جملتها الاخيره كنت نفسي اصړخ واقولها ان جوزى هو عمر .. بس لاقيت نفسي بقولها بقولك ايه انا هروح اصحى اخوكى بدل ما يعمل مشكله 
وروحت فعلا على الجناح علشان اصحيه واټخضيت اول ما دخلت شوفت ساره قاعده على الكنبه وبتتفرج على التليفزيون ............
ساره ايه شوفتى عفريت 
رنا
لا بس اتفاجأت بوجودك فى الجناح 
ساره انتى نسيتى ان دا جناحى قبل ما يكون جناحك ولا ايه 
رنا بقولك ايه انا جايه اصحى عبدالله وخارجه وسيبهولك قعدى فيه على كيف كيفك 
ساره لا متشكرين على خدماتك انا هصحى جوزى

وابو بنتى بطريقتى 
رنا احسن برضو 
وخرجت وسيبتها ورجعت عند علياء فى غرفتها ومفيش دقايق الا سمعنا صوت عبدالله اللى هز ارجاء الفيلا كلها بينده مى خرجت انا وعلياء على صوته لاقيت ساره واقفه جنبه متجمده وهو واقف ومضايق وعفاريت الدنيا بتطنط فى وشه 
رنا نعم 
عبدالله بنبره حاده انا قولتلك ايه 
رنا ياربي ما مراتك راحت صحتك عايز ايه بقي منى قلت نصحيك قبل اذان العشا 
عبدالله انا قولت صحونى ولا قولت صحينى يا رنا 
رنا طيب وليه انت معصب انا ولا هى المهم انك صحيت 
عبدالله اتعصب من ردها وقرب منها ومسك دراعها بشده وهو بيقول بطلى استعباط ولما اقولك حاجه تنفذيها تنفذيها زى ما قولت فاهمه
رنا .. حسيت انى هعيط لما اتعامل كده معايا قدام علياء وساره ومكنتش هجادله بس لما شوفت نظرات ساره وهى شمتانه فيه استفزيتنى ورديت انا ما بستعبطش واستعبط عليك ليه يعنى شايفنى ھموت عليك ولا مهتمه انت ولا على بالى اصلا ولا تهمنى في شىء 
عبدالله بصرخه خلت الكل يرتجف نعمم !!
رنا .. بينت انى مش خاېفه منه وانا كنت جوايا بتنفض من الخۏف وقولت بثقه اللى سمعته 
عبدالله عصبتنى بكلامها المستفز ومن غير تفاهم جبتها من شعرها وبعصبيه بتقولى ايه انتى 
رنا .. كنت حاسه ان شعرى هيطلع فى ايده ااه شعرى ابعد بقي 
عبدالله بعصبيه ومين بقى اللى على بالك يا ست هانم وشاغل اهتمامك غير جوزك يابنت الاصول يا متربيه 
رنا .. قهرنى بكلامه وتلميحه على تربيتى واهلى رفعت عيونى فيه وبنبرة ثقه انا متربيه وبنت اصول ڠصبا عن اللى يرضى واللى ما يرضاش واللى على بالى وواخد عقلي وقلبي عمر جوزى الله يرحمه وبس فاهم وبس 
ساره وعلياء كانت ملامح الخۏف من عصبية عبدالله والاستغراب من الكلام اللى داير بينه وبين رنا واضحه عليهم وكانوا فى انتظار رد فعل عبدالله على الكلام اللى قالته رنا بس طبعا كل وحده ونيتها ......
عبدالله ..حسيت ان الډم غلى فى عروقى وشديت على ايدى حاولت اكتم ڠضبي منها لكن ما قدرتش جملتها الاخيرة فقدتنى اعصابى واديتها بكل قوتى قلم على وشها وانا بقول شكلك فعلا ما اتربتيش وانا اللى هربيكى 
رنا .. ما حستش نفسي من بعد القلم اللى ادهونى الا وانا على الارض من قوته ودموعي نزلت من غير توقف وعلياء جريت عليه تشوفنى وتقومنى وقولت حرام عليك انت عايز منى ايه ماهى مراتك عندك اهى سيبنى بقى انت مش دايما تقول انك اخدتنى بس علشان بنتى وكنت واخدنى خدامه ليك تنفذ رغباتك خلاص سارة هانم رجعتلك وممكن تنفذلك كل طلباتك وبرضا منها كمان
عبدالله .. كلامها كان بيستفز كل خلية ڠضب جوايا استغليت الفرصه علشان احط النقط على الحروف بوجود ساره علياء روحى اوضتك .. اسمعى بقي منك ليها لما اطلب من وحده فيكم طلب تنفذه من غير نقاش وياويلها يا سواد ليلها اللى هتخالف اوامرى سامعه يا ست ساره وحظك بقى لو اعرف بس انك عملتى مشاكل مع حد انتى عارفه هعمل فيكى ايه ما تفتكريش ان حملك هيحميكى ساعتها من ڠضبي فاهمه 
ساره پخوف فاهمه يا ابو ريماس 
عبدالله وانتى يا ست رنا هانم شكلك اتعودتى انك ما تمشيش الا بالضړب اسمعى بقي مش معنى ان ساره رجعت انك خلاص دورك