رواية كامله

مصدقه معقول بنتها لما ترجعلها ترجع نسيه كل شىء حتى هما حسين طبطب عليها وهداها وهو بيقول خير ان شاء الله يا ام رامز كلها يومين وترجع لها الذاكره وتفتكرنا ادعيلها 
الدكتور طلب منهم يخرجوا ويسيبوها ترتاح قامت رنا مسكت فى عبدالله وهى بتقول پخوف خليهم يخرجوا الا انت خليك معايا اوعى تمشي 
تها اكتر متناسي وجود الجميع وانا بقول انا جنبك ومعاكى عمرى ما هسيبك يلا حاولى تنامى وتستريحى 
رنا طيب 
اداها الدكتور حقنه مهدئه وراحت فى النوم قمت بشويش عايز استفسر اكتر عن حالتها من الدكتور ..
الدكتور الارتجاج اللى كان عندها هو اللى سبب لها فقدان الذاكره 
عبدالله طيب وفقدان الذاكره ده مؤقت ولا ايه 
الدكتور ان شاء الله نعملها شوية تحاليل يوضحولنا الحاله اكتر وساعتها اقدر اطمنك 
عبدالله طيب يا دكتور ليه خاڤت من الكل الا انا حتى امها وابوها 
الدكتور المړيض لما بيكون فى غيبوبه بيحس بالى حواليه مش شرط يشوف ممكن يميز صوت وانا شايف ان سبب دا انك ملازمها من ساعه ما دخلت واكتر صوت كانت بتسمعه هو صوتك لانها خاڤت منك فى الاول بس بعد ما سمعت صوتك بقيت انت الامان بالنسبه لها 
مر يوم كامل عليها وهى نايمه وتانى يوم قمت ارد على الموبيل وسيبتها مع ابوها وامها اللى فضلت تقرا عليها قران وتدعيلها 
وفجأه لاقيت عمى جاى يجرى ويقولى الحق رنا يا
ابنى 
جريت معاه على اوضتها لاقيتها واقفه بركن من اركان الغرفه وبتصرخ بهستريا مش عايزه حد يقرب منها اول ما لامحتنى جت تجرى ورمت نفسها فى ى تها وانا بمسح على شعرها وبقول ليه يا رنا كل اللى بتعمليه دا 
رنا وهى بټعيط روحت فين وسيبتنى لوحدى 
عبدالله تها اكتر وانا بقول اسف يا حبيبتى بس انا ما سبتكيش مع حد غريب دى مامتك ودا باباكى 
رنا لا مش عارفاهم خليهم يطلعوا ويبعدوا عنى انا عايزاك انت
حسين قرب من حنان يلا بينا 
حنان لا انا لسه ما شبعتش من بنتى ولا اطمنت عليها اسيبها ازاى كده وامشي 
حسين بنتك بخير وكلها كام

يوم وترجع زى الاول يلا بينا وخليها ترتاح 
حنان طيب خلى بالك منها يا عبدالله 
عبدالله فى عيونى يا امى ما تقلقيش 
طلعوا الكل من الغرفه وسبونى انا وهى لوحدنا كانت لسه فى ى مسكه فيه بكل قوتها فى اللحظه دى اتمنيت الزمن يوقف بينا ونفضل كدا عالطول ما تبعدش عنى ابدا حبيت الاحساس دا وحبيت نظرة احتياجها ليه حبيت انها مش راضيه بقرب حد ليها غيرى احساس حلو جداا ان تكون محبوبتك بين ايديك ورافضه قرب العالم كله مش محتاجه الا قربك انت بس قطع تفكيرى لما افتكرت واقعنا القديم وقولت لنفسي ما تحلمش كتيرر يا عبدالله كلها كام يوم وترجعلها الذاكره يتحول مكانك للعكس وتبقى اخر انسان ممكن تفكر انه يكون قريب منها ................................
عبدالله .. طلعوا الكل من الغرفه وسبونى انا وهى لوحدنا كانت لسه فى ى مسكه فيه بكل قوتها فى اللحظه دى اتمنيت الزمن يوقف بينا ونفضل كدا عالطول ما تبعدش عنى ابدا حبيت الاحساس دا وحبيت نظرة احتياجها ليه حبيت انها مش راضيه بقرب حد ليها غيرى احساس حلو جداا ان تكون محبوبتك بين ايديك ورافضه قرب العالم كله مش محتاجه الا قربك انت بس قطع تفكيرى لما افتكرت واقعنا القديم وقولت لنفسي ما تحلمش كتيرر يا عبدالله كلها كام يوم وترجعلها الذاكره يتحول مكانك للعكس وتبقى اخر انسان ممكن تفكر انه يكون قريب منها 
وهى لسه ماسكه فيه ومش عايزه تسيبنى جيت ابعد نفسي واقرب الكرسي علشان اكون جنبها رفضت وبعدت شويه وهى بتفضى مكان على السرير وهى بتقول فى خوف لا خليك هنا جنبي انا خاېفه 
نمت جنبها وخدتها فى ى قد ايه كنت مشتاق انها تنام فى ى زى ما كانت بتعمل قبل اخر مشكله بينا وقولتلها مرتاحه يا رنا 
رنا .. كل اللى كان هاممنى فى اللحظه دى انى افضل فى ه وما يبعدش لحظه عنى هو الانسان الوحيد اللى حسيت بدفا وامان فى ه وقربه ليه مستحيل اخليه يسبنى وارجع اخاڤ تانى مع انه برضو لسه معرفوش ايوا 
عبدالله .. اول ما حسيت انها هديت من طريقة تنفسها بعدتها شويه وخليت وشها مقابل لو وشى ومسحت بايدى على شعرها وانا بكلمها كأنى بكلم طفله وبقول انتى لغاية دلوقتى متعرفنيش انا مين 
رنا .. هزيت براسي لا
عبدالله طيب ليه رفضتى حد يقرب منك غيرى 
رنا بحيره مش عارفه 
عبدالله طيب ممكن تحاولى تفتكرى 
رنا .. عقدت حاجبي لان راسي بتألمنى جدااا وقولت مش قادره راسي وجعانى 
عبدالله لامست وشها بحنان وانا بقول طيب اقولك انا ابقى مين 
رنا